Masallar Diyarı Bled Gölü, Slovenya | Ekim 2015

By | 13:54:00 Leave a Comment




















         Ekim 2015'de yaptığım Avrupa gezimdeki anılarımı zaman buldukça yazıyorum. Bu yazımda Bled Gölü anılarımı yazacağım.

Ekim Ayı'nın son haftasıydı, Avrupa gezimin sonuna gelmiştim. Venedik'ten İstanbul'a otostopla nasıl giderim planları içerisindeydim. Ama aklımda bir yer vardı. Oraya gitmeyi çok istiyordum. Orası Bled Gölü'ydü. Tanımadığım biri önermişti. Mutlaka git demişti. Aklıma bir kere girdi ya gitmesem huzursuz olacaktım. Zaten onca kiliseye girmiştim, devasa binalardan sıkılmıştım. Bana nefes alabileceğim bir yer lazımdı, aynı zamanda huzur dolu bir yer olmalıydı. Gideceğim yön belliydi.

Venedik'ten Gorizia'ya ya geldim. Artık İtalya'ya ile vedalaşma zamanı gelmişti. Neyse ki Gorizia'dan, Slovenya'daki komşu yer Nova Gorizia gitmek 1 Euro'luk otobüs parası kadar yakındı. 
Bindim otobüse 30 dk sonra Nova Gorizia'ya geldim. Ülke değiştirmek bu kadar da kolaydı. Herhangi bir sınır yoktu, denetleyen kimse de.

Nova Goriza'ya geldim. Tren saatlerini sordum. Trenin kalkmasına yaklaşık 3-4 saat vardı. Tren Garı'da şehrin biraz dışındaydı. Gezme istediğiyle ne var ne yok diye şehre kadar yürüdüm. Her yer casino'ydu. Bir çok şey de ucuzdu. Bir casino'ya girdim. Biraz zaman geçirip çıktım. 

Neyse tren saatine az kaldı. Ben ordan oraya giderken kaybolmuştum. Tren garını sorduğum kişilerde beni anlamıyordu. Biraz panik yaptım derken genç bir kız denk geldi. Ona sordum. Oldukça net bir şekilde tarif etti. Sonra birlikte sohbet ede ede yürümeye koyulduk. Bir çok şey konuştuk. Ama ayrılma vakti gelmişti. Sanırım beni trene tek göndermek içine sinmediği için beraber gidelim dedi. Birlikte trene kadar gittik. Yine bolca sohbet ettik. Sonra sarıldık ve vedalaştık. 

Gezilerimde en çok sevdiğim şeylerinde biri olmuştu. İnsanların yardım etme duygusuna dokunmak. Sadece adres sormayla başlayan sohbet ile 45 dakika da hem kendi düşüncelerimi anlatma hem de bambaşka birinin anılarını dinleme fırsatı buldum. Ve de ayrılırken kaç yıllık dostum gibi bir hüzün çöktü. Bu duygunun tarifi yok.

Tren bileti almak için gara gittim. Hiç bir görevli yoktu. Dedim yine bir terslik beni bekliyor. Neyse ki hemen tren bekleyen bir çiftin yanına gittim. onlarla tanıştım. Onlarda Bled Gölü'ne gitmek istiyormuş. 

Bir süre sonra görevli geldi. Bilet parasını trende ödeyebileceğimizi söyledi. Trene bindim. Trende benimle birlikte sadece 5 kişi vardı. 

Devamını yazacağım.














Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa

0 yorum: